Dokument wydawany członkowi rodziny obywatela UE, który nie posiada obywatelstwa państwa należącego do UE, potwierdzający wspólne zamieszkiwanie w Polsce z obywatelem UE.
Słownik pojęć
Dokument, który otrzymasz po uzyskaniu zezwolenia na pobyt. Karta pobytu w okresie ważności potwierdza Twoją tożsamość podczas pobytu w Polsce oraz uprawnia wraz z ważnym paszportem do wielokrotnego przekraczania granicy Polski Wydawana jest po uiszczeniu opłaty i złożeniu potwierdzenia zameldowania lub oświadczenia o jej wydruku bez danych o adresie.
Dokument potwierdzający przynależność do narodu polskiego, wydawany przez konsulaty RP lub urzędy wojewódzkie.
To dokument potwierdzający przynależność do Narodu Polskiego. Przyznanie Karty Polaka nie oznacza nabycia obywatelstwa polskiego, ani stwierdzenia polskiego pochodzenia w rozumieniu przepisów ustawy o repatriacji. Posiadacz Karty Polaka, który występuje do Prezydenta RP o nadanie obywatelstwa polskiego za pośrednictwem polskiego konsula, jest zwolniony z opłat konsularnych za przyjęcie wniosku i opracowanie dokumentacji w sprawie o nadanie obywatelstwa polskiego. Jeżeli natomiast posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego.
To wzmianka, z której wynika, że orzeczenie sądu jest prawomocne, tj. nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia.
Przepisy, które określają sposób prowadzenia postępowania m.in. w sprawach legalizacji pobytu/zezwolenia na pracę, wyznaczania pełnomocnika, doręczeń korespondencji urzędowej, składania odwołania, ponaglenia, skargi.
Ustawa, która reguluje zasady prowadzenia postępowań przed organami administracji publicznej w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji, reguluje także zasady postępowań w sprawach wydawania zaświadczeń oraz w sprawach skarg i wniosków. Przepisy Kodeksu nie mają jednak zastosowania w sprawach o nadanie obywatelstwa polskiego przez Prezydenta RP (z wyjątkiem regulacji dotyczących doręczeń). Oznacza to, że w postępowaniu o nadanie obywatelstwa polskiego nie można wnosić ponagleń, skarg, odwołań albo składać wniosków o przywrócenie terminu.
Zezwolenie na pobyt czasowy, które może zostać udzielone, jeśli posiadasz dokument pobytowy wydany przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej z adnotacją „ICT” oraz wykonujesz w Polsce pracę w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w oddziale lub przedstawicielstwie pracodawcy macierzystego mającego siedzibę poza granicami Unii Europejskiej przez okres dłuższy niż 90 dni.
Kwota opłat związanych z zamieszkaniem. Obejmują: stałe opłaty związane z użytkowaniem zajmowanego przez Ciebie lokalu (np. czynsz), a ponadto opłaty za energię, gaz, wodę, odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych. Opłaty należy przeliczać na liczbę osób mieszkających w tym lokalu. Przelicz ile płacisz za pokój, mieszkanie, akademik, odejmij tę kwotę od środków, które posiadasz i przelicz, czy nadal masz wystarczające środki na utrzymanie i powrót do kraju.
Państwowy rejestr stowarzyszeń i firm prowadzonych jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowe, spółki akcyjne, spółki jawne. W rejestrze możesz sprawdzić aktualny status spółki, siedzibę spółki, kto jest prezesem, czy jest ustanowiony prokurent, jaki jest profil działalności spółki itp. Informacje zawarte w rejestrze sprawdzisz na stronie internetowej.
To wojskowy dokument osobisty, który dawniej stwierdzał stosunek jej posiadacza do obowiązku służby wojskowej. Posiadacz książeczki wojskowej, który utracił obywatelstwo polskie, był obowiązany złożyć swoją książeczkę wojskową organowi wydającemu cudzoziemcowi kartę stałego pobytu.
Gminy okresu II Rzeczypospolitej były obowiązane do utrzymywania ewidencji i kontroli ruchu ówczesnej ludności. W związku z tym prowadziły rejestry mieszkańców oraz księgi kontroli ruchu ludności zamieszkałej w gminach służące np. jako podstawy do obliczeń w cyklu rocznym ruchu ludności każdej gminy. Rejestry mieszkańców prowadzono w formie ksiąg albo w postaci kartotek z kart rodzinnych układanych w porządku alfabetycznym według nazwiska głowy rodziny. O wyborze jednego ze wskazanych systemów ewidencji (tj. księga bądź kartoteka) decydowały gminy. Rejestry mieszkańców prowadzone w postaci ksiąg mogły być dzielone na tomy (zeszyty) zgodnie z alfabetycznym porządkiem ulic i bieżących porządków numerów domów albo według poszczególnych wsi i osiedli.